Opa’s Schatkist -Een Laatste Zonnestraal

Mijn vader, een en al positiviteit

Wie was hij? Voor mij was mijn vader een en al positiviteit. Zoveel mooie herinneringen schieten door mijn hoofd. Innemend, rustig, eerlijk, altijd geïnteresseerd, gastvrij, reislustig,  zorgzaam, behulpzaam en toegewijd. Een man zó positief, dat een negatieve eigenschap gewoon niet te bedenken valt.

Trots, tijd en dankbaarheid 

Hij was trots op ons, zijn kinderen en kleinkinderen. Enorm trots op mijn schilderijen. Hij hield van klussen en pakte alles met gemak aan. Wat hem echt typeerde: hij maakte tijd. Zelfs in de drukte van het leven nam hij de tijd. Daar ben ik hem dankbaar voor.

Een vredig heengaan

Na 64 jaar huwelijk, met de liefste vrouw denkbaar, is Phlip vredig ingeslapen. Thuis, in zijn eigen bed. Hij werd 88 jaar en had de wereld gezien. Hoewel het onverwacht kwam en nog altijd veel te vroeg voelde, was het troostend dat hij in alle rust thuis, in zijn eigen bed, is overleden. Samen hadden ze alles geregeld, ook hun plekken naast elkaar op Natuurbegraafplaats Hillig Meer. Een bewuste keuze, verteld in een mooi boekje tijdens ons familieweekend vorig jaar. Terug naar de aarde, een “circle of life”.

De laatste voorbereidingen

Mijn moeder koos een mooie, houten kist. Samen met mijn dochter zochten we natuurlijke kleding uit. Geen probleem, mijn vaders nieuwe katoenen broek, een fijn overhemd en een wollen trui stonden hem prachtig. De geur van het hout viel me op, heel aangenaam.

Een persoonlijk afscheid

De dagen met de familie waren bijzonder. Maandag werd speciaal. De deksel van de kist lag op de eettafel. Mijn nichtje en neefje tekenden en schreven er in alle rust op. “Hier ligt mijn schat, opa Phlip,” schreef mijn neefje van zes met een regenboog. Mijn nichtje maakte ook mooie teksten. Ze hielp mijn broer met een golftas en mij met het inkleuren van klaprozen, naar het voorbeeld van een kaartje. Het werken op het hout gaf rust, iets wat ik altijd ervaar als ik schilder. Ik help ook graag anderen als ze de kist van een dierbare willen versieren. Een indruk daarvan is te vinden op mijn Instagramaccount @bijlsam. Ik weet zeker dat mijn vader glimlachte. Mijn moeder en dochter schreven nog iets aan de binnenkant.

De laatste reis

Na de ceremonie aan het Paterswoldsemeer reden we met de familie naar Natuurbegraafplaats Hillig Meer. Papa werd op een kar geplaatst en naar het ontvangstgebouw gebracht, in de zon. Overal lieveheersbeestjes, wakker geworden door de zon. Daarna liepen we naar zijn graf. Opa’s Schatkist, vol liefde, rust nu in het licht.

Sam Bijl

Als u ook een ervaring met ons wil delen, nodigen we u uit om ons een bericht te sturen via info@hilligmeer.nl